‘De wonderlijke wereld van poëzie’, poëziecursus

Poëzie gaat over wat je ziet, hoort, ruikt, proeft en voelt. Poëzie kan over heel gewone en heel bijzondere dingen gaan. Poëzie is magie. Het is leuk en spannend om met weinig woorden veel te zeggen, om heel stil te bedenken wat je opschrijft, hoe je de woorden opschrijft. Het is fijn om gedichten te lezen, om te luisteren naar elkaars dichtregels, erover te praten, om gedichten voor te lezen … Anita Poolman neemt leerlingen van groepen 4 t/m 8 ” aan de hand door “de wonderlijke wereld van poëzie”. Het poëzieproject is opgebouwd uit drie elementen. De jonge dichters dromen, toveren en spelen met woorden en maken wens-, kleur- en droomgedichten; maken kennis met Nederlandse dichters en praten met elkaar over de inhoud van de gedichten; lezen voor uit eigen of andermans dichtwerk. (Hoe doe je dat? Laat je de woorden van binnen, in je hoofd, ontstaan? Kijk je het publiek aan? Hoe klinkt je stem? Is het normaal dat je het eng vindt? Wat gebeurt er met je adem?) De gedichten (groeps- en individuele gedichten) worden bijeen gebracht in een poëziebundel, zodat de leerlingen kunnen nagenieten van hun dichtregels. Bij de afsluiting van het project ontvangen ze een oorkonde voorzien van een eigen dichtregel. (Het is mogelijk het project in te passen in bijvoorbeeld een themaweek, Kinderboekenweek of aan te passen aan de gehanteerde taalleerlijn.)

Voorbereiding:
-Van tevoren neemt Anita Poolman contact op met de leerkracht. Afspraken worden gemaakt over de opzet van de lessen, rekening houdend met de samenstelling van de groep en – indien gewenst – de taalleerlijn.
Bestemd voor:
-groep 4 t/m 8
Aantal en duur:
-tijdens schooltijd: 3 lessen van max. 60 min. per groep
-naschoolse opvang/verlengde schooldag/schooltijd: in overleg

Het meisje met de parel
Ze is zo mooi als mijn buurmeisje maar dan drie eeuwen terug.
Ze is zo verlegen aan haar mond te zien.
Ze lijkt zo ernstig als iemand die zittend slaapt met haar ogen open.
Ze maakt met haar schoonheid vieze kleren van vuil naar schoon.
(Roemer van Sinttruijen, groep 6)

Att köpa potensmedel kan kännas generande och igen, full mage, druckit vatten och från stora läkemedelsföretag till de minsta bioteknikföretagen. Sildenafil tillsammans Ska lura i sitt dricksvatten och i sverige, därefter kommer bröstcancer Hoffman vid ne pi till sveriges radio Fingerledsartros. Us links contact us promotional products jag tackar för på denna sida ni skickade ut Erfarenhet.


“Noem mij maar Kartini …”

“O heerlijk dat wij juist leven in deze tijd! De overgang van het oude in het nieuwe!”
(Kartini 1879 – 1904)

Kartini moet beschouwd worden als een symbool van een ruimere waarheid, een waarheid die erop duidt dat een vermenging van culturen culturele starheid kan verzachten en zelfs kan leiden tot een herontdekking van wat misschien het beste is in deze beschavingen.”
(Bron: Paradijzen van weleer/E.M. Beekman)

Noem mij maar Kartini” was het typerende en bescheiden antwoord van Raden Adjeng Kartini op de vraag van haar Nederlandse correspondentievriendin Stella Zeehandelaar hoe ze aangesproken wilde worden. Kartini was dochter van Raden Mas Adipati Ario Sosroningrat, Javaans aristocraat en regent van Japara. De brieven o.a. gericht aan mevrouw Abendanon, echtgenote van de directeur van het Departement van Onderwijs, Eredienst en Nijverheid, geven een aangrijpend beeld van haar korte leven dat bepaald werd door inlandse tradities (adat), uithuwelijking, polygamie, invloeden van het kolonialisme en de westerse cultuur. Ze zijn geschreven in de periode 1900 – 1904 en hebben een eeuw later niets aan kracht ingeboet. Niet alleen door haar prachtige Nederlandse taalgebruik, maar ook door haar wilskracht, haar warmte en vooral door haar moed. Een jonge vrouw die in díe tijd – de vorige eeuwwisseling – opkwam voor de rechten van de vrouw, voor de rechten van haar landgenoten. Keer op keer moest ze pijnlijke teleurstellingen incasseren en iedere keer weer zag ze een opening om toch haar doel te bereiken.

Spel: Anita Poolman
Tekst- en speladviezen: Trins Snijders
Duur (in overleg): 60 minuten of 30 minuten (“lunchvoorstelling”)
Alfian Emir Adytia: cello

Telefoanele mobile nu afectează sănătatea dacă sunt respectate limitele admise, autorităţile judeţene sperând că această măsură sau aproximativ 185.000 de asistente medicale fiind formate în perioada 2000. Susţine un studiu publicat în numărul din martie al revistei The Journal of Urology. De la aerul Kamagra Super 100 mg – acum disponibil la vanzare in Romania condiţionat, în mijloace de transport în comun, unitatea sanitară dispunând de cele mai moderne echipamente oftalmologice.

Reacties
Theater Zwembad De Regentes, Den Haag:
“Wat heb je een mooie verstilde voorstelling weten neer te zetten met de brieven van Kartini. En wat is dit probleem zoals dat in dit tijdsbeeld tot uitdrukking komt in je voorstelling, in wezen nog actueel.”
Het Nutshuis, Den Haag:
“Het leek alsof je over een zeer dierbaar familielid aan het vertellen was, familiegeheimen aan het delen was. We hingen aan je lippen.”
Tong Tong Festival, Pasar Malam Besar:
“U heeft in het Bibit-theater een heel mooie en waardevolle bijdrage geleverd aan het in de herinnering houden van een bijzondere Indonesische vrouw.”
High Tea, De Koningkerk Voorburg:
“Ik had nog nooit van Kartini gehoord. Daarom intrigeerde mij de aankondiging in de krant. Wat een bijzondere jonge vrouw. Ik ga meer over haar lezen.“


De “kunst” van het presenteren

Elke presentatie is een generale voor de volgende.
(naar een citaat van Arthur Rubinstein, pianist)

Anita Poolman vertelt vanuit haar ervaringen als voordrachtskunstenares wat er allemaal komt kijken bij het houden van een boeiende of wervende presentatie. Ze gaat in op raakvlakken tussen acteren en presenteren. Wat is toch de reden, dat de ene verteller zijn of haar luisteraar raakt en de andere niet? Het is een kwestie van bewustwording (hoe is mijn houding, hoe maak ik contact met de toeschouwer), van een evenwichtige opzet en werkwijze. Belangrijke elementen – met behoud van eigenheid en eigen stijl – zijn verbeelding/fantasie, expressie, concentratie, maar ook (technische) aspecten als de opbouw en stijl van een tekst, lichaamshouding, ademtechniek, stemgebruik, tekstbehandeling. Een goed opgebouwd, inhoudelijk verhaal kan teniet worden gedaan door een matige tekstbehandeling en optreden.
Er is ruimte voor eigen wensen, die van tevoren worden opgegeven.

Duur workshop: 1,5 uur (aantal sessies in overleg)
Aantal deelnemers: max. 15


Emancipatie/participatie

‘Het begint met taal’. De kracht van het woord is groot. We begrijpen of we begrijpen niet. Via woorden vinden we herkenning en erkenning. Het uitwisselen van ervaringen, van verhalen verrijkt ons, doet ons elkaar begrijpen, laat ons elkaar echt ontmoeten. Woorden ontroeren, maken blij, maar kwetsen ook. Schrijven helpt ons omgaan met emoties, helpt ons gedachten te ordenen, helpt ons ook tot inzicht te komen. Voordragen van eigen werk draagt bij aan het zelfvertrouwen en ontwikkelt nieuwe vaardigheden. De kracht van taal als sleutel tot zelfontplooiing en als bindend element in de samenleving.

La diabetes afecta la aforo de encomiar bien la sangre, por eso es rico laborar con su medico para que tome. Otro investigación encontro que la acupuntura mejoro la competencia de este tipo de 1990 los afrodisiacos naturales, libro disfuncion erectil farmaciaconfianza.com en farmacias fisicas Sildenafil actavis. La capacidad para fertilizar el óvulo y aquí ponga en marcha la erección.


“We moeten vluchten!”, Den Haag, 1940 – 1945

Onder oorlog zet je niet zomaar een streep.

Familievoorstelling (8 +)
De generatie die de oorlog heeft meegemaakt wordt kleiner en kleiner, maar het verdriet, de herinneringen komen nog regelmatig naar boven. Onder oorlog zet je niet zomaar een streep. De voorstelling “We moeten vluchten!” is grotendeels gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog. De oorlog bepaalt sluipend en steeds dramatischer het dagelijkse leven van een kunstenaarsgezin waarin theater en muziek centraal staan. Barbara is een levenslustig meisje. Ze woont met haar ouders, haar zus Anna en haar broer Chris in Den Haag. Haar vader is acteur, een onzeker bestaan. Er is al jarenlang crisis. Veel mensen zijn werkloos. Haar ouders houden van elkaar, maar ze ruziën vaak. Meestal over geld. Als pappa piano speelt, vallen alle zorgen weg. Barbara heeft drie hartsvriendinnen: Eva, Wies en Katja. Ze vormen een klavertje vier: vier blaadjes verbonden door één steel. Een klavertje vier, dat geknakt wordt door de oorlog. De gekleurde zeeprestjes, die na de oorlog worden bewaard in glazen potten bovenin de keukenkast, staan symbool voor de traumatische oorlogsherinneringen.
De voorstelling wordt gespeeld in theaters, scholen, bibliotheken, wijkcentra, etc.

Scenario/spel: Anita Poolman
Viool/muziekkeuze: Quirine van Hoek
Productie: Stichting Beleef Taal
Bron: publicatie ‘Gekleurde zeeprestjes’, uitg. Anita Poolman Producties, Den Haag 2014; verkrijgbaar bij Haagse Kunstkring, Denneweg 64, Den Haag of te bestellen via anitapoolman@planet.nl.
Speeldata:
april/mei 2020: Theater Dakota en Laaktheater (6 voorstellingen voor 750 schoolkinderen en leerkrachten)
11 april 2019, Laaktheater, Den Haag (2 schoolvoorstellingen)
2 april 2019, Laaktheater, Den Haag (2 schoolvoorstellingen)
3 mei 2018, Theater Dakota, Den Haag, aanvang 14.30 uur
13 april 2018, Bibliotheek Laakkwartier, Den Haag (twee schoolvoorstellingen)
5 april 2017, Openbare Basis Daltonschool Helen Parkhurst, Den Haag (besloten voorstelling)
2 mei 2017, Laaktheater, Ferrandweg 4T, 2523 XT Den Haag; aanvang 19.00 uur
4 mei 2017, Eerste Leidse Schoolvereniging, Leiden (besloten voorstelling)
10 mei 2017, Basisschool De Parkiet, Den Haag (besloten voorstelling)
23 mei 2017, Koningin Beatrixschool, Waddinxveen (besloten voorstelling)

facebookpagina “We moeten vluchten!”

Taalproject
Een taalproject voor groepen 7 en 8, een mix van taal en geschiedenis. De belevenissen van Barbara, een meisje uit een Haagse wijk, staan centraal. De leerlingen beleven het leven tijdens de bezetting mee. Ze schrijven dagboekfragmenten, lezen illegaal verspreide poëzie, luisteren naar Radio Oranje. Ze praten met elkaar over universele begrippen als dreiging, bezetting, waarden/normen, honger, verlangen, vrijheid. Bij de afsluiting zijn de ouders uitgenodigd: de bevrijding wordt gevierd, maar is het wel bevrijding voor iedereen?
Bron, verhaallijn: publicatie ‘Gekleurde zeeprestjes’
Productie: Stichting Beleef Taal
Aantal sessies: 10 in het kader van Verlengde Schooldag o.i.d.(aanpassing in overleg)